سفر به سرزمین اژدهای سرخ، سفرنامه چین (بخش 2)

بعد از مرکز چای بازهم ما را بردند به یک مرکز خرید دیگر. ای خداااااااااااا بسه دیگه خرید. ما که از خستگی دیگه نمی‌توانستیم نفس بکشیم با دوتا از همسفران دیگه با سختی تاکسی گرفتیم که برگردیم هتل. به راننده گفتیم 100 یوان به نظر که متوجه شد اما وقتی رسیدیم میخواست بیشتر بگیره، ما هم ندادیم و با کلی چک و چونه بی‌خیال شد.

روز چهارم

صبح بعد از صبحانه اتاق را تحویل دادیم و چمدان‌های بزرگ را در انبار هتل گذاشتیم و با چمدان کوچکتری عازم شانگهای شدیم. به سمت ایستگاه قطار حرکت کردیم، وقتی رسیدیم متوجه شدیم که دو نفر از همسفران پاسپورتشان را در هتل جا گذاشته بودن و وقت هم کم بود، خلاصه با بدبختی پاسپورتشان را از هتل فرستادند و داخل ایستگاه قطار شدیم. ایستگاه بزرگ و قشنگی بود و قطار سریع السیر پکن-شانگهای هم خیلی خوب و تمیز و راحت بود.

اگر اشتباه نکنم بعد از حدود 4 ساعت به شانگهای رسیدیم و رفتیم به هتل رادیسون بلو در منطقه هونگ کوان(Radisson Blue Hotel Hong Quan). در شانگهای سه هتل رادیسون بلو وجود دارد و ما در شعبه¬ای بودیم که به ایستگاه غربی راه آهن شانگهای نزدیک بود. واقعاً عالی و قشنگ بود، بالش و پتو و همه چیز از ابریشم خالص بود. در شانگهای تمام هتل‌های 5 ستاره موظفند که از ملافه‌ها و پتوهای ابریشمی استفاده کنند¬ (اطلاعات بیشتر را در صفحه نقد و بررسی هتل نوشته¬ام). این مواد باعث می‌شوند که شما در خواب عرق نکنید. برای ناهار از هتل خارج شدیم و در یک شعبه KFC چیکن برگر خوردیم و دوباره به هتل برگشتیم. برنامه عصر سیرک شانگهای بود که جزو برنامه تور نبود و هزینه اضافه داشت ما هم نرفتیم و تصمیم گرفتیم کمی استراحت کنیم، شب بیرون رفتیم و کمی در اطراف هتل قدم زدیم.

لابی هتل رادیسون بلو در شانگهای